-
1 υπάρχοντες
-
2 ὑπάρχοντες
-
3 ὑπάρχοντες
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ὑπάρχοντες
-
4 ὑπάρχω
ὑπάρχω impf. ὑπῆρχον; fut. ὑπάρξω LXX; 1 aor. 3 sg. ὑπῆρξεν (Hom.+) the basic idea: come into being fr. an originating point and so take place; gener. ‘inhere, be there’.① to really be there, exist, be present, be at one’s disposal (Pind., Aeschyl., Hdt.+) μηδενὸς αἰτίου ὑπάρχοντος since there is no good reason Ac 19:40. Cp. 27:21; 28:18; be somewhere 4:34; 10:12; 17:27; Phil 3:20; 1 Cl 61:2; EpilMosq 3 (TestAbr A p. 5, 23 [Stone p. 12] ἐν τῆ σκηνῇ; Just., A I, 29, 1 ἐν σώματι). ἀκούω σχίσματα ἐν ὑμῖν ὑπάρχειν I hear that there are actually divisions among you 1 Co 11:18. εἷς Χριστὸς Ἰησοῦς καὶ ἄλλος οὐκ ὑπάρχει there is only one Christ Jesus and no other AcPl Ha 1, 18. σιγῆς ὑπαρχούσης 7, 25 (s. σιγή). W. dat. of pers. ὑπάρχει μοί τι someth. is at my disposal, I have someth. (X., An. 2, 2, 11; PMagd 9, 2 [III B.C.] ὑπάρχει ἐμοὶ Ἰσιεῖον; Sir 20:16; Jos., Ant. 7, 148) χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι Ac 3:6. Cp. 4:37; 28:7; 2 Pt 1:8. τὰ ὑπάρχοντά τινι what belongs to someone, someone’s property, possessions, means (SIG 646, 25 [170 B.C.]; very oft. in pap since PHib 94, 2; 15; 95, 12 [III B.C.]; Tob 4:7; TestAbr A 8 p. 86, 7 [Stone p. 20]; Jos., Ant. 4, 261) Lk 8:3; 12:15; Ac 4:32. Subst. in the same sense τὰ ὑπάρχοντά τινος (SIG 611, 14; very oft. in pap since PHib 32, 5; 84, 9; PEleph 2, 3 [III B.C.]; Gen 31:18; Sir 41:1; Tob 1:20 BA; TestAbr A 4 p. 81, 28 [Stone p. 10]) Mt 19:21; 24:47; 25:14; Lk 11:21; 12:33, 44; 14:33; 16:1; 19:8; 1 Cor 13:3; Hb 10:34.② to be in a state or circumstance, be as a widely used substitute in H. Gk. for εἶναι, but in some of the foll. pass. the sense ‘be inherently (so)’ or ‘be really’ cannot be excluded (s. 1; cp. IG XIV, 2014, 3 ἄνθρωπος ὑπάρχων=‘being mortal’) (B-D-F §414, 1; s. Rob. 1121) w. a predicate noun (OGI 383, 48 [I B.C.] ὅπως οὗτος … ὑπάρχῃ καθιδρυμένος; TestAbr A 4 p. 80, 26 [Stone p. 8] ἐνδοξότερος ὑπάρχει βασιλέων; ibid. B 2 p. 105, 9 [St. p. 58] ὑπῆρχεν … γηραλέος πάνυ τῇ ἰδέᾳ; JosAs 7:11 cod. A [p. 48, 12 Bat.] εἰ θυγάτηρ ὑμῶν ἐστι καὶ παρθένος ὑπάρχει … ; SibOr 3, 267, Fgm. 1, 28; Ar. 13, 6; Just., A I, 4, 1; Tat. 60, 2) οὗτος ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρχεν Lk 8:41. ἐγὼ λειτουργὸς ὑπάρχω τοῦ θεοῦ I am a minister of God GJs 23:1. Cp. Lk 9:48; Ac 7:55; 8:16; 16:3; 19:31 D (w. φίλος and dat., the standard form, s. ins Larfeld I 500); 36; 21:20; 1 Cor 7:26; 12:22; Js 2:15; 2 Pt 3:11; 1 Cl 19:3 and oft.; MPol 6:2. Very freq. in the ptc. w. a predicate noun who is, since he is, etc. (TestSim 4:4 ἐλεήμων ὑπάρχων; Just., A II, 2, 10; Tat. 2, 2; Mel., P. 54, 396) οἱ Φαρισαῖοι φιλάργυροι ὑπάρχοντες Lk 16:14. Cp. 11:13 (v.l. ὄντες); 23:50; Ac 2:30; 3:2; 16:20, 37; 17:24, 29; 22:3; 27:12; Ro 4:19; 1 Cor 11:7; 2 Cor 8:17; 12:16; Gal 1:14; 2:14; 2 Pt 2:19; 1 Cl 1:1; 11:1, 2; 25:2; B 5:10.—ὑπ. w. a prep.: ἐν (Jer 4:14; Philo, Leg. All. 1, 62; Jos., Ant. 7, 391; Just., D. 69, 7 ἐν λώβῃ τινὶ σώματος ὑπάρχων): οἱ ἐν ἱματισμῷ ἐνδόξῳ ὑπάρχοντες Lk 7:25; cp. 16:23; Ac 5:4; 14:9 D; Phil 2:6; 1 Cl 1:3; 32:2; 56:1. τοῦτο πρὸς τῆς ὑμετέρας σωτηρίας ὑπάρχει Ac 27:34 (s. πρός 1).—Schmidt, Syn. II 538–41. DELG s.v. ἄρχω p. 121. M-M. Sv. -
5 προ-γίγνομαι
προ-γίγνομαι, sp. Form - γίνομαι (s. γίγνομαι), vor, voran werden, d. i. vorwärts gehen od. kommen, οἱ δὲ τάχα προγένοντο, Il. 18, 525, sie kamen schnell hervor, zum Vorschein, H. h. 6, 7; ἄμυδις προγένοντο, sie gingen zusammen vorwärts, Hes. Sc. 345; – vorher, früher geschehen, früher sein, stattfinden, von der Zeit; οἱ προγεγονότες, die Vorfahren, Her. 2, 146. 7, 3; οἱ προγεγονότες ἡμῖν ἔμπροσϑεν λόγοι, Plat. Legg. III, 699 e; – auch = vorgehen, höher stehen, πρό τινος, Phil. 39 d u. Folgde; – τὰ προγεγενημένα, Thuc. 1, 20; οἱ προγενόμενοι, die Früheren, im Ggstz von ὑπάρχοντες, Pol. 10, 17, 12 u. Sp.; κόπρον ἔπι προγένοιντο, zum Stall zurückkommen, Callim. 3, 178; Theocr. 24, 51; εἴσω, Opp. Hal. 2, 103; Plut. u. A.
-
6 ὑπ-άρχω
ὑπ-άρχω, 1) anfangen, beginnen, ὅςτις ὑπάρξῃ Od. 24, 286; gew. τινός, den Anfang womit machen, den Anlaß wozu geben, ἀδίκων ἔργων, ἀδικίης, Her. 1, 5. 4, 1. 7, 9; κακῶν, Eur. Phoen. 1576 Andr. 273 Herc. fur. 1169; ὑπῆρξαν τῆς ἐλευϑερίας τῇ Ἑλλάδι Andoc. 142; τῆς ἔχϑρας Dem. 59, 1; βίας Plut. Thes. 33; c. accus., εὐεργεσίας τινί Aesch. 2, 26; εἴς τινα, Dem. 19, 280; auch ohne Zusatz, Streit, Händel anfangen, οὐδέν μοι ὑπῆρκτο εἰς αὐτόν Antiph. 5, 58; οὐκ ὑπάρχων, ἀλλὰ τιμωρούμενος Dem. 59, 1; ἀμύνεσϑαι καὶ μὴ προτέρους ὑπάρχειν Isocr. 9, 28; – c. partic., ἐμὲ ὑπῆρξαν ἄδικα ποιεῠντες, sie thaten mir zuerst Unrecht, Her. 7, 8, 2; ὑπάρχει ἀτάσϑαλα ποιέων ἐς τοὺς Ἕλληνας 9, 78; ὑπάρχει εὖ od. κακῶς ποιῶν τινα, er thut Einem zuerst Gutes, fügt Einem zuerst Schaden zu, Xen. An. 2, 3, 23. 5, 5, 9; μήτε ὑπάρχων, μήτε ἀμυνόμενος Plat. Legg. IX, 879 d; eben so Gorg. 456 e; – auch umgekehrt, ὑπάρχων ἠδίκεις αὐτόν, Isocr. 16, 44 u. A. – Bei Sp. auch med., ὑπαρχομένου τοῦ ἦρος, im Beginne des Frühlings, Ael., wie auch Plat. σπείρας καὶ ὑπαρξάμενος ἐγὼ παραδώσω vrbdt, Tim. 41 c. – Pass., τὰ ἔκ τινος ὑπαργμένα (ion. = ὑπηργμένα), das von Einem Angefangene, Her. 7, 11; ἀμνηστία τῶν ὑπηργμένων Strab. 2, 7, 1; s. auch 2 a. – 2) intrans., vorhanden, dasein, zu Jemandes Dienst oder Gebrauch bereit sein; Pind. ἀγέλα ὑπᾶρχεν P. 4, 205; πημονῆς δ' ἅλις γ' ὑπάρχει Aesch. Ag. 1641; Ch. 1064; Soph. Phil. 697; τοῖσιν ἄγουσιν κλαύμαϑ' ὑπάρξει Ant. 923; ϑησαυρὸς ἄν σοι παῖς ὑπῆρχ' οὑμὸς μέγας Eur. Hec. 1229; u. in Prosa: τὸ πλέον τοῦ χωρίου αὐτὸ καρτερὸν ὑπῆρχε καὶ οὐδὲν ἔδει τείχους Thuc. 4, 4; ὑπῆρχε ἄρχουσι ϑεραπεύεσϑαι ὑπὸ τῶν ἀρχομένων Xen. Cyr. 3, 1, 20; ἅτε καὶ τῆς φύσεως ὑπαρχούσης 6, 44, 4; δεσμὸς ὑπαρχέτω πᾶσι Plat. Legg. X, 908 a, u. öfter; οἱ ὑπάρχοντες im Gegensatz von οἱ προγενόμενοι Pol. 10, 17, 12; Dem. 3, 15 setzt gegenüber τοῦτ' οὖν δεῖ προςεῖναι, τὰ δ' ἄλλα ὑπάρχει. – Bes. al Einem günstig, gewogen sein, ihm wohlwollen; Xen. An. 1, 1, 4, vgl. Hell. 7, 5, 5; Dem. 18, 174. 19, 118; auch von Sachen, Einem zu Gute kommen, zu Theil werden, ἡ σωτηρία τοῖς Ἕλλησιν ἐκ ϑαλάττης ὑπῆρξε Plut. Them. 4; Dem. 1, 10 braucht so auch das pass., τὰ παρὰ τῶν ϑεῶν ὑπηργμένα, wie sonst τὰ ὑπάρχοντα = καιρός, 2, 2; vgl. Ar. Lys. 1159. – b) Einem zu Gebote stehen, erlaubt, möglich sein; ὑπάρχει τόδ' ἐν τῇ σῇ χϑονὶ εἰπεῖν Eur. Heracl. 182; ὑπάρχον εἶναι Her. 5, 124; ὑπάρχον absolut, wie ἐξόν, da die Möglichkeit od. Gelegenheit da war, ὡς ὑπάρχον μοι χαρισαμένῳ Σωκράτει πάντ' ἀκοῦσαι Plat. Conv. 217 a; vgl. τοὺς νεκροὺς διὰ τάχους ἔϑαπτον, ὥςπερ ὑπῆρχε, wie es anging, Thuc. 3, 109. – c) zu Grunde liegen, die Grundlage bilden; τοῦτο ὑπαρκτέον, dieses muß zu Grunde gelegt werden, Plat. Rep. V, 467 c; τοῦτο ὑπάρχειν δεῖν Conv. 198 d; τούτων ὑπαρχόντων, wenn dieses so ist, Tim. 29 a u. öfter. – d) impers., ὑπάρχει μοι, mir steht zu Gebote, wird zu Theil, ich besitze, habe; oft bei Plat., ᾡ πρῶτον μὲν ὑπάρχει ἰατρῷ εἶναι, ἔπειτα ἀγαϑῷ ἰατρῷ Prot. 345 a; οἷ ἀφικομένῃ αὐτῇ ὑπάρχει αὐτῇ εὐδαίμονι εἶναι Phaed. 81 a; τὰ ὑπάρχοντα, der Besitz, die Habe, das Vermögen, Xen. u. sonst oft; auch geistig, die natürlichen Anlagen des Menschen, Plat. u. A.; die Eigenschaften, M. Ant. – 3) = ὕπαρχός εἰμι, Unterfeldherr oder Statthalter sein, gebieten, befehligen, τινός, aber auch τινί, wie τῷ χωρίῳ Thuc. 6, 87.
-
7 υπαρχω
(реже med.)1) класть начало, начинатьἡ γὰρ θέμις, ὅστις ὑπάρξῃ Hom. — ибо таково воздаяние (тому), кто положил начало;
ἀμυνόμενοι, μέ ὑπάρχοντες Plat. — защищающиеся, (а) не зачинщики;2) причинять, делать(ὑ. εὐεργεσίας τινί Aeschin. и εἴς τινα Dem.)
τὰ εἰς ὑμᾶς ὑπηργμένα Lys. — то, что сделано для вас, т.е. оказанные вам услуги;τὰ ὑπαργμένα (ион.) ἐξ ἐκείνων Her. — то, что совершено ими3) оказывать услугу или милость, быть в помощь, содействоватьμέγα ὑ. τινί Dem. и πρός τινα Plut. — оказывать существенную помощь кому(чему)-л.;
ἅτε τῆς φύσεως ὑπαρχούσης Xen. — благодаря счастливым природным данным;τὰ παρὰ τῶν θεῶν ὑπηργμένα Thuc. — милости богов4) быть преданным, быть приверженцемὑ. τινὴ κατά τινος и πρός τινα Dem. — быть на чьей-л. стороне против кого-л.
5) иметься в наличии, бытьτὸ ὑπάρχον Arst. — существующее, реальность;
χωρὴς τούτων οἱ χίλιοι ὑπῆρχον Xen. — кроме этих была (еще) тысяча (бойцов);ὑπαρχούσης τιμῆς Xen. — при наличии почета, т.е. пользуясь почетом, но τῆς ὑπαρχούσης τιμῆς Dem. по существующей цене;τὰ ἀφ ὑμῶν (ἕτοιμα) ὑπάρχει Dem. — то, что (зависит) от вас, имеется налицо, т.е. за вами дело не станет;τοιαῦτα αὐτοῖς οὐχ ὑπάρχει Lys. — ничего такого у них нет;διὰ τὰ ὑπάρχοντα ἁμαρτήματα Thuc. — вследствие допущенных ошибок;ἥ ὑπάρχουσα οὐσία Isocr. и τὰ ὑπάρχοντα Thuc., Isocr. — наличное имущество;πημονῆς ἅλις ὑπάρχει Aesch. — довольно (уж) несчастий;τὰ ὑπάρχοντά τινι ἐγκλήματα Aeschin. — выдвинутые против кого-л. обвинения;τὸ πλέον τοῦ χωρίου αὐτὸ καρτερὸν ὑπῆρχε Thuc. — большая часть местности оказалась от природы укрепленной;ὑ. ἐγνωκότες μοι δοκεῖτε Dem. — мне кажется, что вы (все это) уже знаете;6) выпадать на долю, возникать, приключаться, быватьτοῖσι κλαύμαθ΄ ὑπάρξει Soph. — их уделом будут слезы;
ὥσπερ ὑπῆρχεν Thuc. — как пришлось;(ὡς) ἐκ τῶν ὑπαρχόντων Thuc., Xen., Arst. — в зависимости от обстоятельств, как придется;ὑπάρχει σε μέ γνῶναί τινα Soph. — выходит, что никто тебя не знает7) быть присущим, свойственным(ὑ. τινί, κατά и ἐπί τινος Arst.)
8) impers. быть в распоряжении, представляться возможнымὑπάρχει ἡμῖν ἐπικρατεῖν Thuc. — у нас есть возможность победить;
οὐχ ὑπάρχει εἰδέναι καθ΄ ὅ τι χωρήσει Thuc. — невозможно предвидеть, что к чему приведет9) властвовать, распоряжаться(ἐν χωρίῳ τινί Thuc.)
-
8 προγίγνομα
προ-γίγνομαι, vor, voran werden, = vorwärts gehen od. kommen; οἱ δὲ τάχα προγένοντο, sie kamen schnell hervor, zum Vorschein; ἄμυδις προγένοντο, sie gingen zusammen vorwärts; vorher, früher geschehen, früher sein, stattfinden, von der Zeit; οἱ προγεγονότες, die Vorfahren; auch = vorgehen, höher stehen; οἱ προγενόμενοι, die Früheren, im Ggstz von ὑπάρχοντες; κόπρον ἔπι προγένοιντο, zum Stall zurückkommen -
9 παράπτωμα
παράπτωμα, ατος τό (s. next entry; Polyb. et al.; Diod S 19, 100, 3; PTebt 5, 91 [118 B.C.]; LXX; PsSol) in imagery of one making a false step so as to lose footing: a violation of moral standards, offense, wrongdoing, sin (Polyb. 9, 10, 6 of an offense with political implications; LXX).ⓐ of offenses against humans Mt 6:14, 15a v.l.; 18:35 v.l.ⓑ ordinarily of offenses against Godα. sing., of Adam’s one offense (Wsd 10:1) Ro 5:15ab, 17f.—προλαμβάνεσθαι ἔν τινι π. be detected in some wrongdoing Gal 6:1. οἱ ἔν τινι π. ὑπάρχοντες those who are involved in any wrongdoing 1 Cl 56:1. ἐλέγχειν τινὰ ἐπὶ παραπτώματι rebuke someone for wrongdoing B 19:4 (s. D 4:3 in γ below). W. πειρασμός Hm 9:7.β. sing., but collectively ἵνα πλεονάσῃ τὸ π. Ro 5:20. Of Israel’s unbelief 11:11f.γ. mostly pl. Mt 6:15b; Mk 11:25, 26; Ro 4:25; 5:16; 2 Cor 5:19; Eph 1:7; 2:5; Col 2:13ab; Js 5:16 v.l.; 1 Cl 2:6; 51:3; 60:1; Hm 4, 4, 4; D 4:3 (s. α above), 14; 14:1. παραπτώματα κ. ἁμαρτίαι Eph 2:1.—DELG s.v. πίπτω C 1. M-M. TW.
См. также в других словарях:
ὑπάρχοντες — ὑπάρχω begin pres part act masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
SAMPSAE vel SAMPSITAE — populi fuêre Arabiae, ab urbe Sampsa dicti, Ossenis vicini: quos cum Essenis confundunt nonnulli et quasi ἡλιακοὺς appellatos contendunt, quod Solem venerarentur. Sed nec de Essenis id verum, et a Sampsa potius urbe illi nomen habuêre, cuius… … Hofmann J. Lexicon universale
Strategos — For the board game, see Stratego. Strategus redirects here. For the genus of beetle, see Strategus (beetle). Bust of an unidentified strategos with Corinthian helmet; Hadrianic Roman copy of a Greek sculpture of c. 400 BC Strategos, plural… … Wikipedia
άλας — Βλ. λ. άλατα. * * * ( ατος), το (Α ἅλας) (νεοελλ. και αλάτι, το αρχ. και ἅλς ἁλός, ο) 1. το χλωριούχο νάτριο, το μαγειρικό αλάτι που χρησιμοποιείται στη μαγειρική και στη συντήρηση τροφίμων (βλ. λ. άλατα) 2. η δύναμη που συντηρεί και κάνει… … Dictionary of Greek
καρχαρίας — Κοινή ονομασία διαφόρων σελαχίων ψαριών της τάξης των σκουαλιμόρφων (σελαχοειδή πλαγιόστομα). Τα ψάρια αυτά χαρακτηρίζονται κυρίως από το κοντό ρύγχος, το πολύ μακρύ και λεπτό σώμα, την απουσία εδραίου πτερυγίου, την παρουσία 5 6 βραγχιακών… … Dictionary of Greek
κινηματογράφος — Μέσο έκφρασης και παρουσίασης, το οποίο χρησιμοποιεί την τεχνική της αποτύπωσης ακίνητων εικόνων σε φιλμ και της προβολής τους σε οθόνη, μέσω τεχνικών διαδικασιών, οι οποίες δημιουργούν την ψευδαίσθηση της κίνησης. Τα κύριαφαινόμενα που συντελούν … Dictionary of Greek
κολχικίνη — Ουσία φυτικής προέλευσης, που ανήκει στα αλκαλοειδή. Εξάγεται από διάφορα μέρη (σπόροι, βολβοί κ.ά.) του φυτού κολχικό το φθινοπωρινό, της οικογένειας των λειριιδών, από το οποίο απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1820. Η κ. έχει απομονωθεί και από… … Dictionary of Greek
κρήτη — I Νησί (8.331 τ. χλμ., 601.131 κάτ.) της νοτιοανατολικής Μεσογείου, σε απόσταση περίπου 100 χλμ. ΝΑ της Πελοποννήσου. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε έκταση νησί της Ελλάδας (δεύτερο είναι η Εύβοια με έκταση 3.658 τ. χλμ.), το πέμπτο της Μεσογείου … Dictionary of Greek
μίσθωση — Όρος που στο ελληνικό δίκαιο δηλώνει τρία διαφορετικά είδη συμβάσεων, τη μ. εργασίας, τη μ. πράγματος και τη μ. έργου, που αποτελούσαν αρχικά, υπό τη ρωμαϊκή locatio conductio, ενιαίο τύπο σύμβασης. Η μ. εργασίας αποτελεί τη σύγχρονη διαμόρφωση… … Dictionary of Greek
μικροσκόπιο — Όργανο ικανό να αποδίδει μεγεθυμένα είδωλα μικρών αντικειμένων τα οποία έχουν τοποθετηθεί προς παρατήρηση. Βασικά διακρίνεται το οπτικό μ. ή απλά μ., στο οποίο τα παρασκευάσματα είναι φωτισμένα με ορατό φως, και το ηλεκτρονικό μ., στο οποίο το… … Dictionary of Greek
μοτοκρός — το (αθλητ.) τύπος αγώνα με μοτοσυκλέτες, κατά τον οποίο οι αναβάτες μοτοσυκλετιστές εκτελούν διαδρομή σημειωμένη σε ανοιχτό έδαφος και έξω από τους υπάρχοντες δρόμους. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. motocross < moto (<… … Dictionary of Greek